Músicas doutro tempo chegan aos meus oídos, e xa non oio nada. Gústame a palabra ABANDONO, escrita con letras grandes, aínda que hai cousas e persoas ás que eu nunca abandonaría. A terra está escrita dentro das palabras. Mentres escribía os “diálogos imposíbeis” acordeime moito de Valle-Inclán, como se el fose unha sombra inexplicábel. Hai cousas que nunca aconteceron, palabras abandonadas, restos de naufraxios, roupas vellas, xoguetes difíciles. Os soños máis absurdos están feitos con tinta dun bolígrafo abandonado nalgún lugar deste barrio tan divertido.