unha ducia de relatos forman esta primeira entrega de agustín agra en xerais narrativa, que se abre coa narración da irremediable metamorfose, que tras a subida das augas, converte ás protagonistas de “a tarasca”, de forma sucesiva en cobras, serpes, serpentas, e, finalmente, en cocas ou tarascas voadoras; e que se pecha con “teseo no labirinto”, onde se convocan os protagonistas mitoloxía clásica. entremedias, en relatos como “os límites do inimaxinábel”, “wünderbar” ou “o anel de coleridge”, a irrupción dun elemento fantástico inesperado axuda a explorar fronteiras descoñecidas da realidade; noutros, como “na caeira” ou “o souto dos gatos”, homenaxéase de forma explícita á memoria republicana; mentres que, finalmente, no relato “xogando aos faraóns” ou, na case noveliña, “o chintófano”, a sátira política e o humor máis retranqueiro centran toda atención dunha engaiolante lectura.