Reseña del libro "A Banda Sen Futuro (en Gallego)"
A novela coa que a autora gañou este premio literario titúlase A banda sen futuro, que é como se chamaba tamén o primeiro grupo musical que formou Ignacio Gasca, Poch, que despois de pasar por Pegamoides e Ejecutivos agresivos e de colaborar con Pedro Almodóvar en Laberinto de pasiones, formaría Derribos Arias, o grupo co que nos oitenta acadaría os seus mellores éxitos dentro da música pop española. Este músico, morto prematuramente, será un elemento de grande importancia na narración que nos ofrece Marilar. A novela iníciase coa conxunción de dous acontecementos que Carlota, a protagonista, tomará coma a maior das desgracias. Terá que comezar as clases nunha situación que lle fai máis duro este momento, porque haberá de ir coa cabeza rapada -depilada- por mor dunha enfermidade, e Poch morre como consecuencia da enfermidade de Huntington. O emparellamento dos dous sucesos dá lugar a unha continua dialéctica na que Carlota increpa, máis que dialoga, ao retrato de Poch que ten na parede do seu cuarto. Neses intercambios é onde se atopa o verdadeiro cerne desta novela, pois Poch será quen lle vaia proporcionando a Carlota as claves polas que concluír as súas reflexións. O músico non fai un papel dun Pepito Grilo que lle vai indicando o errado das súas actuacións, senón que é o camiño que leva a Carlota cara a si mesma, que é o lugar onde están a maioría das respostas para as preguntas que se plantea. Pero Carlota non pode, aínda que ben querería, pasar a vida enteira encerrada no seu cuarto a dialogar co retrato do cantante, haberá de ir ao instituto, que equivale a se introducir nunha selva na que en cada recanto agarda un perigo. Perigos que a rapaza coñece e mesmo se plantea con claridade antes de que acontezan. Despois sucederán ou non, pero ela xa os puido interiorizar. Mais nesa selva é onde está a súa vida, e non agachada no cuarto. Deberá, pois, aceptar a súa cualidade de ser en relación, o alto prezo que a todos se nos cobrou por medrarmos e facérmonos adultos Os compañeiros e compañeiras do instituto, adolescentes tamén, forman un nicho ecolóxico no que Carlota haberá de vivir nese conflicto inevitable cando se procura a harmonía. Alí hai conxéneres, pero tamén depredadores, coma en toda selva. Pola novela vai pasar a música, magnificamente integrada -
