Reseña del libro "Hai Suficiente Infinito (en Gallego)"
"Lonxe ainda da plenitude do gran Soño compre escoitar o rumor do imposible". Revisitando con estas palabras o sempre suxestivo pensamento de Rimbaud, comenza o texto asinado por Xavier Seoane e Anton Patiño, Hai suficiente infinito, unha fermosa e profunda reflexion arredor do problema da creacion artistica no mundo actual. Dende unha optica postmoderna a pluma destes autores fia un longo percorrido de desexos, inquedanzas e intencions que, o xeito dun Manifesto, apostan por un entendemento da creacion como radical acto de liberdade, unha capacidade de acadar o mais alo do imposible, a utopia nun tempo confuso, fragmentario e alienante. Partindo desta premisa o texto proclama o feito creativo, en toda a sua nudez e intensidade, como "unha viaxe as marxes da conciencia", un iniciatico camiño cara un futuro imperfecto onde reina a mestizaxe, a recuperacion da sensualidade e da cartografia do corpo e un ambito para a demasia fronte a racionalidade, para a natureza fronte a maquina, para as sombras, as crebas e as transgresions fronte a ortodoxia dun discurso politicamente correcto. Co fluir da sua linguaxe poetica Hai suficiente infinito asume a recuperacion das orixes como xeratriz da arte, sen que isto impida salvagardar con vehemencia a pluralidade da creacion, a dinamica interactiva da cultura fronte aos localismos e os falsos signos de identidade.
