Reseña del libro "Josafat (Garona Classics)"
Josafat, qua sa parucion en 1906 levèt un brave rambalh, conta las amors estrambordadas de Josafat, lo reguèrgue campanièr de la catedrala de Girona, innocent e brutal, e Joseta, la filha abramada de plasers que na son confle, de se languir al bordèl, e cèrca dins los braces de Josafat di sadolar sa fam inabenabla. Listòria, dun requist e sorne erotisme qua son moment trebolèt pro de legeires, se passa dins lo recinte sacrat de la catedrala e marida delements folclorics e mai romantics coma Notre-Dame de Paris, lo roman de Victor Hugo ambe lo decadentisme malautís e crudèl que trauquèt la sensibilitat europenca sus la tombada del sègle. Escrich dins una lenga druda e galharda quòm etiquetèt de «lenga mascla», Josafat es vengut un classic, a costat dEls sots feréstecs (1901), de Raimon Casellas; Drames rurals (1902) e Solitud (1905), de «Víctor Català», o Marines i boscatges (1904), de Joaquim Ruyra.
