Reseña del libro "Ludy z chińsko-tybetańskiej rodziny językowej (en Polaco)"
Ludy chińsko-tybetańskie są ludami zjednoczonymi przez pokrewieństwo języków, które tworzą rodzinę chińsko-tybetańską. Ludy chińsko-tybetańskie mieszkają glównie w Chinach, gdzie stanowią większośc populacji. Do ludów chińsko-tybetańskich lub chińsko-tybetańskich należą ludy tybetańsko-burmańskie, bai (baitszi, baini) i ludy chińskie, są to: Dungan, Han chiński (wlaściwie chiński), Hoa, Hueizu. Do ludów chińsko-tybetańskich należy większośc Bhutanu (glównie Bhotiya, język urzędowy Bhotiya lub Dzongke, blisko Tybetu), Myanmar i Singapur. Znaczące grupy ludności chińsko-tybetańskiej zamieszkują również Tajlandię, Wietnam, Laos, Nepal, Indie i inne. Rosyjskie slowo "Chiny" zostalo zapożyczone od ludów Azji Środkowej, które nadaly temu krajowi tę nazwę, wedlug jednej z wersji, przez nazwę ludności pochodzenia mongolskiego - Chińczyków, którzy w starożytności byli wlaścicielami pólnocnej części Chin. Zachodnioeuropejskie i bliskowschodnie nazwy Chin pochodzą od slowa "Chin", od irańskiej nazwy kraju, w językach niemieckim, holenderskim, hiszpańskim i angielskim: Chiny, francuskim: Chiny, serbskim: Chiny. Nazwa ta pochodzi od nazwy starożytnego chińskiego królestwa Qin.
